Υλικά-αγαθά που (δια)χωρίζουν. Στρατής Πανταζής

Υλικά-αγαθά που (δια)χωρίζουν

Στρατής Πανταζής για την έκθεση Golden Aid, της Ελεάννας Μπαλέση

To έργο της Ελεάννας Μπαλέση περιλαμβάνει μία σειρά εφήμερων υλικών και αντικειμένων καθημερινής χρήσης, τα οποία ανασυνθέτει για να τους δώσει πνοή και να τα μετατρέψει σε έργα τέχνης. Το ενδιαφέρον της δεν εστιάζεται απλά στη χρήση αυτούσιων και έτοιμων υλικών, αλλά αυτό που την αφορά είναι η σύνδεσή τους με τον εφήμερο χαρακτήρα της πραγματικότητας, ο οποίος επίσης λειτουργεί ως υλικό και αφορμή για την σύνθεση του κάθε έργου της.

Προς αυτή την κατεύθυνση δουλεύει με συνέπεια και επιμονή για την πρώτη της ατομική έκθεση με τίτλο Golden Aid στο Art Wall Project Space, στην οποία παρουσιάζει την πρόσφατη δουλειά της που πραγματεύεται κυρίως την άνιση κατανομή του πλούτου, το μόχθο για ένα καλύτερο αύριο, αλλά και την γενικότερη κρίση που χαρακτηρίζει την εποχή μας, σε οικονομικό, κοινωνικό, πολιτικό και ηθικό επίπεδο. Ενσωματώνοντας στα έργα της υλικά κυρίως αγορασμένα από τα παλιατζίδικα και τα μαγαζιά της περιοχής γύρω από την οδό Αθηνάς όπως πιρούνια, συρματόπλεγμα, ένα οικοδομικό καρότσι, μία πλαστική υδρόγειος, ψωμί, ρεβύθια, και σιτάρι, συνειρμικά μας οδηγεί προς τα ζητήματα που θέλει να αγγίξει. Η νεοφιλελεύθερη αντίληψη που πηγάζει από τη Δύση και έχει απλωθεί σε όλον τον κόσμο διαρκώς πυροδοτεί την κοινωνική ανισότητα, τη φτώχεια, την ανεργία, την ανασφάλεια, την περιθωριοποίηση, τον κοινωνικό αποκλεισμό, την αποσυλλογικοποίηση, τη βία, το ρατσισμό (κοινωνικό και θρησκευτικό), τις ακραίες πολιτικές συμπεριφορές, την εκμηδένιση της ανθρώπινης ζωής, του πνεύματος και της κριτικής σκέψης. Παράλληλα βασικές αξίες, όπως η δημοκρατία, η δικαιοσύνη, η ελευθερία, η αλληλεγγύη και η ισότητα, τις οποίες ο άνθρωπος κατάκτησε μέσω των αγώνων του αμφισβητούνται και καθημερινά ανατρέπονται.

Συνομιλώντας με τους FIST

[photo © ArtWall 2016]

Στο πλαίσιο της έκθεσης “Crossing the Limit” που φιλοξενείται στο ArtWall Project Space, ο Στρατής Πανταζής έθεσε κάποια σύντομα αλλά καίρια ερωτήματα στην εικαστική ομάδα των Ζωή Φιλίππου, Δημήτρη Τσικόπουλου, Βαγγέλη Σάββα και Ανέστη Ιωάννου [FIST].

Την έκθεση υποστηρίζει το πρόγραμμα Offspring Young Artists / Offspaces International Research Program, για την προβολή του νέου καλλιτεχνικού δυναμικού και της επερχόμενης γενιάς σύγχρονων εικαστικών.
[www.offspaces.eu]

‪Συνέντευξη του Χρήστου Χρυσόπουλου στην Μαρία Καρατζά‬

Ο Χρήστος Χρυσόπουλος με αφορμή την ατομική του έκθεση με τίτλο “Disjunction: Η συνείδηση του πλάνητα” στο ArtWall (23/6 – 18/7/2015) μίλησε στη Μαρία Καρατζά.

Συνέντευξη του Γιάννη Σινιόρογλου στην Μαρία Καρατζά

Η συνέντευξη του Γιάννη Σινιόρογλου πραγματοποιήθηκε από τη Μαρία Καρατζά, με αφορμή την ατομική του έκθεση “Το πλήθος των πραγμάτων δεν πρέπει να εκτείνεται πέρα από το αναγκαίο” που διαρκεί από τις 26 Μαίου – 20 Ιουνίου 2015 στο ArtWall.

Συνέντευξη του Γιάννη Χρηστάκου στην Μαρία Καρατζά

Η συνέντευξη του Γιάννη Χρηστάκου πραγματοποιήθηκε από τη Μαρία Καρατζά, με αφορμή την ατομική του έκθεση “Η Βία των Ημερών” στο ArtWall.

Περισσότερα για την έκθεση Η Βία των Ημερών

Συνέντευξη της Γεωργία Παπανίκου στην Μαρία Καρατζά

Συνέντευξη της Γεωργία Παπανίκου από τη Μαρία Καρατζά με αφορμή την έκθεση “Πώς οι σκέψεις γίνονται” (How thoughts are made) που πραγματοποιήθηκε από τις 18 Μαρτίου έως τις 14 Απριλίου 2015 στο ArtWall Project Space.

‪Συνέντευξη του Κωνσταντίνου Φαζού στην Μαρία Καρατζά‬

Η συνέντευξη του Κωνσταντίνου Φαζού στην Μαρία Καρατζά, με αφορμή την έκθεση “Πώς οι σκέψεις γίνονται” (How thoughts are made) που πραγματοποιήθηκε 18 Μαρτίου – 14 Απριλίου 2015 στο ArtWall Project Space.

Γιάννης Κουτρούλης, “Ο Κολοσσός, σχέδιο για μιά ουτοπική γλυπτική”

Γιάννης Κουτρούλης | Giannis Koutroulis

“Οι Εκατόγχειρες, ο Κολοσσός, ο Σούπερμαν, ο Stelarc είναι μερικές απο τις μορφές και τις «πολύτιμες ύλες» του παρελθόντος και του παρόντος χρόνου, προέκτασεις του υπερεγώ, της δύναμης, της «αυτοπραγμάτωσης» σε ενα κολάζ διπλωμάτων, πτυχίων, διδακτορικών και τίτλων, της αύξησης μυών για μία μετα-Ράμπο πνευματική και υλική εξουσία. Για μιά πνευματική και υλική καθυπόταξη. Όλα αυτά σε ταυτοσημία με το ανόητο ενός μονόφθαλμου γίγαντα ο οποίος τυφλώνεται απο το πνεύμα του ήρωα”.

Ismene King, “454”

Ισμήνη Κινγκ | Ismene King

“Είναι αδύνατον να ξεχωρίσουμε τον Άνθρωπο από την ανθρώπινη μορφή. Η αντίληψη για τον εαυτό μας και τον Κόσμο γεννιέται μέσα στο χώρο που καταλαμβάνεται από το σώμα μας. Το σώμα, κατ’ ουσία απογυμνωμένο στην καθαρή ανατομική του μορφή, γίνεται το θεμέλιο για περαιτέρω σκέψη. Αυτό που όλοι οι άνθρωποι έχουν κοινό, είναι o σύνθετος εσωτερικός μικρόκοσμος, που έχει γοητεύσει και κινήσει την περιέργεια όλων των πολιτισμών από τις απαρχές του χρόνου. Το σώμα είναι το μέσο που μας ενώνει με τον κόσμο γύρω μας, καθώς και η πηγή όλων των ιδεών μας.
Η κεντρική θέση του σώματος είναι η ιδέα γύρω από την οποία περιστρέφεται το έργο αυτό. Το εσωτερικό και το εξωτερικό, το θεατό και το αόρατο, το οστό, η σάρκα, το νύχι και το δόντι ενώνονται με την αλληγορία και το πνεύμα, σε ένα ταξίδι αναζήτησης της έννοιας του Ανθρώπου.
Το παρόν έργο διερευνά το σώμα μέσα από μια ολιστική προσέγγιση καθώς και αποσπασματικά. Έχει ως κύρια επιρροή του το Τάμα, τη θρησκευτική προσφορά, αντικείμενο προσευχής και εναπόθεσης ελπίδας, εκπρόσωπο των πασχόντων μελών του σώματος. Κάθε στοιχείο-τάμα έχει υλοποιηθεί ως μοναδική οντότητα καθώς και ως αναπόσπαστο στοιχείο ενός συνόλου”.

Μαρία Πασχαλίδου, “Τοίχος”

Μαρία Πασχαλίδου | Maria Paschalidou

“Η φωτογραφική εικόνα της εγκατάστασης προέρχεται από το έργο Under Represented Locations, το οποίο ξεκίνησε το 2006 ως ένα οπτικό σημειωματάριο καταγραφής “μη αποδεκτών” αρχιτεκτονικών δομών της πόλης της Αθήνας. Τα φωτογραφικά ντοκουμέντα αλλά και οι εικονικές παρεμβάσεις στη συνοχή και τη στερεότητά των αρχιτεκτονικών δομών, αναδεικνύουν τοπία της σύγχρονης πόλης που οριοθετούν τις γεωγραφίες και τις ταυτότητες των σωμάτων της”.